Άλλος ένας Αναρχικός Βιαστής !
Αυτή τη φορά, στην Κατάληψη Αλλότρια...
Ιδού τό κλασσικό πλέον κείμενο του στυλ ''οι βιασμένες Αναρχικές καταγγέλουν και οι Αναρχικοί συγκαλύπτουν τον Βιαστή φίλο τους'' :
Οι αντιεξουσιαστές του Αρείου Πάγου
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ερχόμαστε αντιμέτωπα με απόπειρες συγκάλυψης θυτών και παραβιαστικών συμπεριφορών.
Πιο αναλυτικά, αναφερόμαστε στην περίπτωση του Αλκίνοου, όπου παρά την άμεση και αντανακλαστική αντίδραση μας, η Αλλότρια( η κατάληψη στην οποία ανήκει ο Άλκινοος) για αρκετές μέρες παρέμεινε αδρανής, κάτι το οποίο είναι σαφέστατα επικίνδυνο.
Συγκεκριμένα μέλη της επέδειξαν προβληματικές συμπεριφορές.
Όταν δημοσιεύτηκαν -αυτολεξεί- βιώματα των ατόμων που είχαν δεχθεί παραβιαστικές συμπεριφορές του -μερικά από τα οποία ήθελαν να παραμείνουν ανώνυμα- μέλη της κατάληψης αυτής χωρίς να σεβαστούν την επιθυμία ανωνυμίας των θηλυκοτήτων, ήρθαν σε άμεση επικοινωνία με τον Αλκίνοο με σκοπό να ενημερωθούν για την ταυτότητα και τα ονόματα τους.
Η κίνηση αυτή έγινε,όπως υποστηρίζουν, με σκοπό της Αλλότριας να έρθει σε επαφή με τις θηλυκότητες αυτές, χωρίς καμία συγκατάθεση τους,κάτι το οποίο προκάλεσε τον τρόμο κάποιων θηλυκοτήτων με αποτέλεσμα να αποσυρθούν ορισμένες από αυτές τις μαρτυρίες, για την διατήρηση της ασφάλειας τους.
Την στιγμή που ενημερωθήκαμε για το γεγονός αυτό, δηλαδή πως η επιθυμία ανωνυμίας δεν έγινε σεβαστή, ήρθαμε σε άμεση αντιπαράθεση.
Το άτομο το οποίο υποστήριξε ότι κινήθηκε πρωτοβουλιακά, απολογήθηκε για την συγκεκριμένη πράξη, αναφέροντας ότι ο μόνος σκοπός ήταν η παροχή συμπαράσταση.
Η αντιδραστικότητα μας αυτή μετονομάστηκε σε «τραμπουκισμό» και «εκφοβισμό».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 15/07 έγινε τηλεφώνημα από τον πατέρα του Αλκίνοου σε ανήλικο άτομο.
Ο πατέρας του Αλκίνοου σαφέστατα με εκβιαστικό τρόπο, λακωνικά, ανέφερε ότι έχουμε 2 επιλογές:Είτε να τρέξουμε το όλο ζήτημα κινηματικά, κάτι το οποίο εξ αρχής κάναμε, είτε ο ίδιος να κινηθεί δικαστικά, αλλάζοντας αργότερα την δήλωση αυτή.
Στις 16 Ιουλίου ως αλληλέγγυα άτομα προχωρήσαμε σε μία ακόμη άμεση συνέλευση, απαιτώντας από την Αλλότρια να προβεί σε δημοσίευση της θέσης της εντός 24 ωρών.
Μετά το τέλος της συνέλευσης, προσπαθήσαμε επανειλημμένα να έρθουμε σε επικοινωνία με την κατάληψη.
Σε αυτή την επικοινωνία, μέλη της Αλλότριας,πιο συγκεκριμένα ο πατέρας του ατόμου που προσέγγιζε τις θηλυκότητες χωρίς την συγκατάθεση τους, μεταξύ άλλων επέμενε να «γίνει συζήτηση μεταξύ θυμάτων και αλλότριας στον χώρο αυτής της κατάληψης», παρά την διαρκή μας άρνηση, καθώς τα θύματα δεν νιώθουν την ασφάλεια να παρευρεθούν σ´αυτόν τον χώρο.
Ο ίδιος -σθεναρά- υποστήριξε ότι δεν πιστεύει τις μαρτυρίες καθώς όπως χαρακτηριστικά είπε «ο καθένας μπορεί να εκτοξεύσει κατηγορίες»,υπονομεύοντας το βίωμα των θηλυκοτήτων.
Εν συνεχεία, πρόσθεσε, ότι εφόσον δεν φέρουμε το όνομα κάποιας κατάληψης ή οργάνωσης,οι κατηγορίες και η υποστηρικτική μας στάση δεν έχουν βάρος.
Τόσο ο ίδιος όσο και ο πατέρας του Αλκίνοου προέβαλλαν συνεχώς τις δικές τους κινηματικές επιτυχίες, λέγοντας μας ότι έχουν κάνει πράγματα τα οποία «ούτε μπορούμε να διανοηθούμε» και πως στα εξάρχεια που εμείς πίνουμε την μπύρα μας οι ίδιοι «έφτυσαν αίμα να τα χτίσουν».
Ο τρόπος έκφρασης τους θυμίζει ιεραρχικές δομές και όχι κάτι το αναρχικό.
Οι ίδιοι επέμεναν ,όπως προαναφέρθηκε, να επισκεφτούν τα θύματα την Αλλότρια, κατάληψη όπου ανήκει ο Αλκίνοος, μη σεβόμενοι τις θηλυκότητες αυτές για ακόμη μια φορά.
Αξίζει να τονιστεί ότι μέλος της εν λόγω κατάληψης υποστήριξε ότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαια για τις μαρτυρίες των θυμάτων, ότι ένα ανήλικο λόγω απειρίας δεν μπορεί να αντιληφθεί ένα περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης, εκμηδενίζοντας τα βιώματα των θυμάτων.
Η κατάληψη ως κατάληψη δεν έλαβε καμία θέση, μέλη της προέβησαν σε συγκαλυπτική στάση, ενώ θεώρησαν ότι με το να απειλούν ανήλικα θα μας αποδυνάμωναν.
Ύστερα από δική μας -επανειλημμένη- πίεση είχε συμφωνηθεί ,αρχικά, η αλλότρια να δημοσιεύσει την δική της στάση απέναντι στις σιχαμένες πράξεις του αλκίνοου (όχι ότι δεν έγινε αντιληπτή η σαφέστατη συγκάλυψη της)μέχρι και την προηγούμενη κυριακή(21/07) κάτι το οποίο και δεν τηρήθηκε.
Όταν ήρθαμε σε επικοινωνία με τον πατέρα του Αλκίνοου,τον «αναρχομπαμπά», ο ίδιος συνέχισε τις απειλές καθώς ένας σωστός αντιεξουσιαστικός προφανώς και απευθύνεται στις δικαστικές αρχές και απειλεί ότι θα μας κάνει για δώρο καλοκαιριού από ένα εξώδικο, «τρώγοντας μας τα λεφτά».
Ο ίδιος αφού ισχυρίστηκε ότι ο γιόκας του « δεν είναι ο πρώτος που ασκεί παρενόχληση», «η αρχική 6η καταγγελία δεν ισχύει» ως σωστός αναρχικός και ενήλικας εκτόξευσε απειλές εις βάρος ανήλικων «ανίδεων αναρχικών».
Η Αλλότρια μάλλον θα χρειαστεί αρκετό χρόνο να προσλάβει παραμυθάδες ή να βρει Κούγιες.
Εκτός αυτών ο τραγελαφικός Αλκινόος δεν ντράπηκε όχι μόνο να ασκήσει παρενόχληση αλλά και να απειλήσει θηλυκότητα να πάρει πίσω την καταγγελία της.
Τέτοιες συμπεριφορές είναι απαράδεκτες, δεν έχουν καμία θέση στο κίνημα και πρέπει να «ξεριζώνονται» άμεσα από χώρους που καλλιεργούν μη ιεραρχικές και συλλογικές δράσεις.
Εμείς, μπορεί να μην «φτύσαμε αίμα» και να μην είμαστε 50 χρόνια στον χώρο σαν αυτούς όπως μας είπαν, αλλά όσο υπάρχουν παραβιαστικές,συγκαλυπτικές και εξουσιαστικές συμπεριφορές θα είμαστε εκεί, μαζί με τα θύματα, να ξεμπροστιάζουμε τους παραβιαστές και τους συγκαλυπτές τους.
Τίποτα δεν τελείωσε και τίποτα δεν θα ξεχαστεί.
Οι τραμπούκοι και τα τσιράκια των αρχών βγαίνουν στην επιφάνεια, το τσίρκο των δήθεν αναρχικών δίνει ρεσιτάλ.
Για την Αλλότρια,η υποστήριξη των θηλυκοτήτων και η προστασία τους μετονομάζεται σε απειλές εναντίον τους και τρομοκρατία, η πολυαγαπημένη αλλότρια και τα πολύ συνειδητοποιημένα μέλη της χαϊδεύουν τον πληγωμένο Αλκίνοο καθώς «είναι ανήλικο» και «θέλει υποστήριξη».
Ξέρουμε ποι@ είμαστε και τι κουμάσια έχουμε απέναντι μας.
Όλα θα κριθούν στους δρόμους -ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΑ- και όχι στις 10 γραμμές των εξώδικων με τα οποία απειλούμαστε.
Μέχρι τέλους,μέχρι να ακουστούμε.
Κλειστή συνέλευση για την υπόθεση του Αλκίνοου
