Ένα απ΄ τα πιό όμορφα και εμψυχωτικά πατριωτικά τραγούδια της Ελλάδος, από 2 υπέροχες Ελληνικές φωνές !
Έχει σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωή μου δίδοντάς μου θάρρος για πατριωτικό αντικομμουνιστικό αγώνα . Το πρωτοάκουσα σε μια κασέτα της Σ.Φ.Ε.Β.Α. το 2005 και συνέχισα να το ακούω στα στενά των Εξαρχείων και πέριξ όπου έκανα αφισοκολλήσεις .
Στην κασέτα αυτή ήταν και μια ομιλία του Ηλία Λέκκα, ο οποίος περιγράφει το πως, με κίνδυνο της ζωής του απέδρασε μαζί με τον αδερφό του Χρήστο και τον Θείο του Σπύρο από το Κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα . Περιγράφει επίσης τις άθλιες συνθήκες ζωής στην Μαρξιστική Αλβανία . Οι Άθεοι Φασίστες επέβαλαν φυλάκιση σε όποιον είχε τηλεόραση ή συλλαμβανόταν με την Αγία Γραφή ! Οι Ιερείς κυκλοφορούσαν μόνο χωρίς ράσα, γεγονός που έκανε την Αλβανία να ξεχωρίζει αναμέσω του λοιπού σιδηρού παραπετάσματος ! Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα Βαπτίζονται ενήλικες Αλβανοί που δεν Βαπτίστηκαν λόγω της Κομμουνιστικής τρομοκρατίας .
Το αφιερώνω στον αείμνηστο αγωνιστή και ιδρυτή της Σ.Φ.Ε.Β.Α., Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. κ. Σεβαστιανό και σε όλους τους ήρωες που έπεσαν από Αλβανικό βόλι .
Μόνο με την ενθύμηση αυτών των μεγάλων αγωνιστών, δάκρυα γέμισαν τα μάτια μου .
Μακάρι να μοιάσουμε στο μικρό τους δακτυλάκι .
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΩΝ .
